تأثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیماران تحت جراحی پریودنتال

سابقه و هدف: آگاهی از میزان تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیمار حین جراحی های پریودنتال، در کنترل بیمار حین درمان های دندانپزشکی اثر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیماران تحت جراحی پریودنتال بود. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 84-1383، با کمک نمونه برداری تصادفی و پس از بررسی معیارهای ورود و خروج مطالعه در یکی از دو گروه لیدوکائین و پریلوکائین تقسیم شدند. فشار خون، نبض و اضطراب با استفاده از سه پرسشنامه، قبل و ده دقیقه بعد از تزریق ماده بی حسی موضعی در هر دو گروه بررسی شد. داده ها با آزمون های chi-square، one & two sampling kolmogrov-smirnow، mann-whitney و ancova (analysis of covariance) توسط نرم افزار spss تحلیل شدند. یافته ها: ماده بی حسی روی فشار خون سیستولیک بعد از تزریق اثر معنی دار آماری نداشت، اما پریلوکائین حاوی فلی پرسین منجر به افزایش بیشتری در فشار خون دیاستولیک بعد از تزریق نسبت به لیدوکائین حاوی آدرنالین گردید، از طرف دیگر، لیدوکائین حاوی آدرنالین باعت افزایش بیشتری در نبض بعد از تزریق نسبت به پریلوکائین حاوی فلی پرسین شد. از لحاظ اضطراب بعد از تزریق دو گروه تفاوت معنی داری آماری با هم نداشتند. نتیجه گیری: انتخاب ماده بی حسی موضعی بر ضربان قلب و فشار خون دیاستولیک بیماران تحت جراحی پریودنتال تأثیر گذاشت.